Resi Spijkers
Docent – Tijdsbesteding en Werkprocessen
Resi Spijkers
Docent – Tijdsbesteding en Werkprocessen
Resi Spijkers
In een ver verleden heb ik de opleiding Activiteitenbegeleiding, MDGO-AB zoals de opleiding toen nog heette, gedaan. Ik ben daarna aan het werk gegaan in de psycho geriatrie. Ik raakte al snel gefascineerd door wat dementie met mensen doet, niet alleen met de mens met dementie maar ook het hele sociale systeem daar omheen. Ik heb door de jaren verschillende methodieken, werkwijzen zien komen en gaan, want ik werk inmiddels heel wat jaren in de ouderenzorg.
Wat bij mij altijd als een paal boven water stond was het blijven zien van ”de mens”. “De mens” wiens leven compleet verandert door de dementie en wiens omgeving aangepast moet worden aan de veranderde behoeften en beleving. En daar vond ik een match in een boek van Anneke van de Plaats. Zij beschreef een methode die ik intuïtief al toepaste. Als omgevingsfactoren een grote invloed hebben op de gemoedstoestand van een mens met dementie dan moet je die omgevingsfactoren “gunstig” maken. Hier heb ik me ook steeds voor ingezet, intra en extramuraal. Dagbesteding, in de breedste zin van het woord, (immers samen uit het raam kijken en op die manier nabij zijn is ook een activiteit.) was daarin mijn core business.
Ik heb, al zeg ik het zelf, mijzelf altijd goed kunnen verplaatsen in de beleving van een ander en wilde dat ook inzichtelijk maken voor anderen. Hierom heb ik een opleiding tot trainingsacteur gevolgd. Ik word veel gevraagd voor team-bijeenkomsten, mantelzorgavonden, vrijwilligersscholingen. Ik merk dat ik met mijn “spel” mensen weet te raken en inzicht weet te geven in hun handelen. Het zet ze aan tot nadenken. En als dat zich dan vertaalt in een passende zorg voor mensen met dementie dan heb ik het goed gedaan, vind ik.
